De inhoud van deze pagina is vertaald naar het Nederlands met de geautomatiseerde vertaling. De originele versie is in het Engels. Bedankt voor uw begrip.

Alle soorten drogers kunnen in eerste instantie worden onderverdeeld in budgetvriendelijke "thuis"-opties en professionele industriële installaties. Deze verdeling heeft helemaal niets te maken met het volume of de oppervlakte van de droger, maar eerder met de hoeveelheid verbruikte energie, de tijd en de droogmethode.

Historisch perspectief

Historisch gezien en zelfs vandaag nog, in veel landen met een warm klimaat, worden fruit, groenten, kruiden en specerijen buiten in de zon gedroogd, waarbij ze profiteren van directe zonnewarmte en natuurlijke luchtcirculatie.

Moderne productiefaciliteiten, die niet langer vertrouwen op de traditionele droogmethode in de open lucht, proberen deze processen na te bootsen in afgesloten droogkamers. De markt biedt verschillende soorten en merken drogers.

Om een weloverwogen keuze te maken, kun je de volgende energieformule gebruiken op basis van de technische kenmerken van convectie-, infrarood- en condensatiedrogers: de formule is 15-10-3. Deze formule biedt een vergelijkende analyse van het energieverbruik van verschillende drogers voor groenten en fruit.

Een voorbeeld ter illustratie

Om deze formule te illustreren, nemen we het voorbeeld van appels drogen met een droger van 3 vierkante meter.

  • Convectie drogers (15 kW): Fabrikanten van eenvoudige, betaalbare convectiedrogers geven een energieverbruik aan van ongeveer 15 kW per partij product (appels). Deze drogers gebruiken warme lucht voor het drogen, wat veel tijd en energie kost om het vocht van het oppervlak van het product te verwijderen. Deze aanpak kan soms leiden tot problemen zoals ongelijkmatige droging van het product. Meestal hebben deze drogers ongeïsoleerde dunne kastwanden met openingen voor overtollige warmteafvoer. Vanuit energieperspectief zijn deze drogers het minst efficiënt. Hoewel hun initiële kosten laag kunnen zijn, weerspiegelen ze niet precies de werkelijke bedrijfskosten. Zoals het gezegde luidt: "de vrek betaalt altijd". Deze drogers zijn over het algemeen geschikt voor huishoudelijk gebruik bij het verwerken van seizoensproducten in kleinere hoeveelheden.
  • Infrarooddrogers (10 kW): Het tweede getal, 10 kW, vertegenwoordigt het energieverbruik voor het drogen van één partij producten met een infrarooddroger. Dit type droger bootst het droogproces van de zon na, waarbij specifieke infrarode golflengtes het product binnendringen, waardoor de droogtijd aanzienlijk wordt verkort. Infrarooddrogers zijn zeer efficiënt, omdat ze vocht rechtstreeks uit de interne cellen van het product verwijderen. Geforceerde luchtstromen worden voornamelijk gebruikt voor koeling, waarbij overtollige warmte en het verdampte vocht uit de verwarmingselementen en het product worden verwijderd, dat vervolgens uit de droogkast wordt geventileerd. Qua energieverbruik verschillen infrarooddrogers niet veel van conventionele convectiedrogers, maar ze zijn wel aanzienlijk sneller. Daarom kiezen grootschalige productiefaciliteiten vaak voor infrarooddrogers vanwege hun hoge productiviteit. Deze kunnen worden beschouwd als professionele industriële droogkasten. Ze zijn geschikt voor het drogen van kruiden, vlees, paddenstoelen, thee en meer. Sommige drogermodellen hebben diepe bakken voor het drogen van dikke, vloeibare producten, zoals bij de productie van fruitpasta's en roll-ups.
  • Condensdrogers (3 kW - Meest kosteneffectief): De meest kosteneffectieve droogmethode is condensatie, waarbij gebruik wordt gemaakt van het principe van een warmtepomp. Deze methode verlaagt de vochtigheid in de droogkast door de lucht door een warmtewisselaar te leiden, waardoor het vocht uit de lucht verandert in zijn vloeibare vorm (water), dat vervolgens uit de installatie wordt verwijderd. Dit is een van de modernste en milieuvriendelijkste droogmethoden. Het is zeer zacht, vooral als het gaat om temperatuursomstandigheden en is geschikt voor het drogen van warmtegevoelige producten die hun eigenschappen kunnen verliezen wanneer ze worden blootgesteld aan hoge temperaturen; kleur, vorm, smaak, textuur en voedingsstoffengehalte. Qua droogtijd is deze apparatuur vergelijkbaar met convectiedrogers, maar qua bedrijfskosten is het vijf keer zo rendabel. Tijdens het drogen gaat het water uit het product niet alleen verloren in de atmosfeer, maar wordt het opgevangen in een container als condensaat. Deze methode maakt een nauwkeurigere controle mogelijk over de hoeveelheid water die uit het product verdampt is, aangezien praktisch geen enkele droger de mogelijkheid heeft om het uiteindelijke vochtgehalte van het product te controleren en te regelen. Deze laatste controle wordt meestal uitgevoerd in een laboratorium na het drogen van een bepaalde batch.

De droogeenheid bestaat meestal uit een geïsoleerde kast met daarin een warmtepomp die de luchtvochtigheid regelt en overtollig vocht uit de lucht in de droger verwijdert.