Treść tej strony została przetłumaczona na język polski za pomocą tłumaczenia automatycznego. Oryginalna wersja jest w języku angielskim. Dziękuję za zrozumienie.

Ser jest jednym z najstarszych przysmaków wytwarzanych z mleka. W wielu językach pochodzenie słowa jest związane z terminami oznaczającymi mleko lub białko mleczne, kazeinę.

Do produkcji sera używa się nie tylko mleka krowiego, ale także mleka koziego, owczego, bawolego, wielbłądziego, jelenia, łosia, a nawet oślego.

W zależności od rodzaju mleka produkowane są różne odmiany sera, z których niektóre są tradycyjnymi i opatentowanymi produktami w niektórych krajach, związanymi z określonymi regionami lub obszarami geograficznymi.

Na przykład ser Gouda został nazwany na cześć miasta o tej samej nazwie w Holandii. Brynza (ser solony) to wschodniosłowiański przysmak powszechnie występujący na Słowacji, w Czechach i na Węgrzech. Ser feta ma pochodzenie bałkańsko-greckie.

Sery są zazwyczaj klasyfikowane według ich twardości lub zawartości tłuszczu.

Zazwyczaj wyróżnia się następujące kategorie:

  • Twarde (parmezan, grana padano, pecorino, djugas itp.)
  • Półtwarde (cheddar, emmental, maasdam, gouda, tilsiter itp.)
  • Miękkie (brie, camembert, roquefort, dorblu itp.)
  • Solone (ricotta, mascarpone, mozzarella, feta, brynza itp.)

Ostatnio jednak „piąty” rodzaj sera – serek śmietankowy – coraz częściej pojawia się na sklepowych półkach. Ale jaki to rodzaj sera?

Serek śmietankowy odnosi się do konsystencji produktu, a nie do rodzaju surowców lub technologii produkcji. Kremową konsystencję można uzyskać nawet z określonej kategorii serków solankowych, chociaż powstały serek śmietankowy nie mieści się w kategorii „serów miękkich”, ponieważ metoda produkcji i proces dojrzewania pozostają takie same.

Istnieją dwa sposoby uzyskania kremowej konsystencji w serach innych niż miękkie. Jedna metoda polega na termicznej obróbce sera poprzez jego stopienie, podczas gdy druga wykorzystuje działanie mechaniczne w celu stworzenia jednorodnej, delikatnej konsystencji.

Proces topienia zmienia strukturę twardych serów w masę przypominającą pastę poprzez podgrzanie sera do temperatury 75–90 stopni Celsjusza.

Tymczasem mechaniczna obróbka sera solonego, takiego jak brynza, pozwala na stworzenie kremowej formy, która ma atrakcyjną, smarowalną konsystencję. Pozwala to na rozszerzone wykorzystanie brynzy jako łatwo smarowalnego produktu serowego.

Istnieją również różne produkty serowe wytwarzane przez mechaniczną obróbkę serów z dodanymi składnikami, które można sklasyfikować jako serki śmietankowe na podstawie ich konsystencji lub formy. Do produkcji takich produktów stosuje się miksery z wbudowanymi homogenizatorami. Sprzęt ten jest również wykorzystywany do tworzenia plastycznych, jednorodnych smarowideł z masła, twarogu i past śmietankowych na bazie serów miękkich, a także do homogenizacji masła.